Może powinniśmy się wycofać - mruknęła po długiej chwili ciszy, podczas której Peter wyłączył komputer, wstał, zdjął spodenki i ruszył w stronę prysznica. Słowa żony zatrzymały go jednak w progu łazienki.<br>- Co masz na myśli? - spytał zmarszczywszy brwi, chociaż bardzo dobrze wiedział, co ona ma na myśli.<br>- Dosyć - mruknęła, wciąż sennie zadumana; mimowolnie wydymała wargi i zginała palce u nóg. - Wystarczy. Ponad siedem lat takiego życia. Kusimy los. Jedenaście planet. Na litość boską, Peter, jedenaście planet! Tu już nie ma żadnej poezji. Czy ty tego nie widzisz? Zarabiamy pieniądze, po prostu zarabiamy pieniądze. Ale przecież i tak jesteśmy już bogaci. Więc po