później w tym miejscu zbudowano kaplicę. Droga wznosi się w górę, coraz wyżej, śnieg skrzypi pod butami, lekki mróz szczypie w policzki, korowód ludzi gęstnieje i oprócz rozmów idących ludzi w większości młodzieży, cisza. Nie do wiary! Byłem tu w podobny czas trzy lata wcześniej. Piękną scenerię tatrzańskiej przyrody, powagę zadumanych turni i smreków w czystą bezwietrzną księżycową noc raz po raz rozdzierała wówczas kanonada rakiet i różnego rodzaju jarmarcznych pukawek. Czy wolność, polska demokracja III Rzeczypospolitej nie uszanuje ciszą tej Świętej Nocy w otoczeniu prawdziwego Bożego cudu, tatrzańskiego regla - myślałem. Kanonada nie ustawała. Nawet w czasie Przemienienia w otaczającym kaplicę