niż szukać księgarza, który miałby na zbyciu potrzebny egzemplarz. Jedną z barier dla druku stanowiła do pewnego stopnia ówczesna cenzura: obywatelska, kościelna i państwowa. W tej właśnie kolejności, ponieważ najbardziej liczono się z opinią współobywateli, coraz to bardziej wrażliwych na wszelką krytykę ustroju Rzeczypospolitej.<br>Pod tym względem piśmiennictwo staropolskie wykazuje zadziwiającą wprost prawidłowość: nie tylko w XVII wieku, ale i przedtem,&lt;page nr= 13&gt; i potem lwia część ulotnej literatury politycznej pozostaje w rękopisie. Aby się o tym przekonać, wystarczy zajrzeć do dwóch bloków prozy i poezji politycznej wydanych przez Jana Czubka, jak również do zbiorów poezji z czasów konfederacji barskiej. Licznych kopistów zatrudniał