dostaniemy szmal, kupię sobie ciepłe futro- szczęknął zębami chudy kloszard.<br>Kafka uśmiechnął się marzycielsko.<br>- Nowe buty, nowy płaszcz, całkiem nowy garnitur- zaczął wyliczać.<br>- Rżnięcie, stary. Przede wszystkim kilka zdrowych dziwek - wpadł mu w słowo Goethe.<br>- Wielkich jak słonice!<br>Mann smarknął z palców.<br>- Jeszcze żaden z nas nie zobaczył nawet jednego zafajdanego feniga.<br>- Spokojnie! - Kafka poklepał się w piersi. - Tu jest nasz bank.<br>- Ale forsa z ręki do ręki - zaniepokoił się zwalisty Goethe. - Żeby nas ten glina nie wyrolował.<br>- Masz mnie za głupca?<br>- Tylko trochę.<br>Kafka poczerwieniał.<br>- Narażam się dla takiej hołoty i jaka wdzięczność mnie spotyka?<br>- Ależ szefuniu - Goethe walnął karła