umrze, odmówiła jednak bliższych wyjaśnień. Wróżyła także mnie:<br><br>- Widzę dokoła ciebie groby, zgliszcza i zniszczenie, ale wyjdziesz z opresji cało... Będziesz od nas szczęśliwszy... Przeżyjesz mnie i moje dzieci... Widzę wyraźnie: bogowie nieśmiertelni prowadzą cię za rękę... Przjyjdzie czas, że kiedyś, może za pięćdziesiąt lat, wspomnisz moje słowa...<br><br>Mówiła urywanymi, zagadkowymi zdaniami, wywołując ogólną wesołość. Nikt nie przywiązywał wagi do jej wróżb, jeden tylko Sinicyn z poważną miną zapisywał w notesie przepowiednie Natalii Gieorgiewny:<br><br>- Wszystkie papiery i rachunki przechowuję w żelaznej kasetce... Za kilka lat zobaczymy, co są warte pani wróżby.<br><br>Warżańska naśladując Stiebłową także zaczęła udawać wróżkę. Przytknęła wskazujący palec