do potrzeb niszczycielskich wojny. Strzała czy dzida lub miecz niszczyły jedno życie ludzkie, gdy machiny legendarne Archimedesa miotające kamienie i ognie przypominały dzisiejsze superdźwigi i były zdolne podnieść w powietrze okręt z całą załogą i roztrzaskać o przybrzeżne skały. A walczyły te pierwsze wyczarowane przez rozum człowieka potwory-roboty o zagubionej w wiekach konstrukcji po stronie tegoż Hannibala, którego słonie przyczyniły się do naszej z Galileuszem znajomości.<br>Co jednak najbardziej poruszało w historii Archimedesa, to jego niesławny koniec. Był tak nieświadom swej groźnej roli w wojnie, pochłonięty obliczeniami matematycznymi, że nie zauważył, jak padło miasto bronione przez jego machiny. Siedział pochylony