naszego kraju. Może całego kontynentu.<br>Bruno walnął pięścią w tablicę rozdzielczą.<br>- Gdyby los waszego kraju zależał od mojego splunięcia, pożałowałbym śliny!<br>- Zmienili cię czerwoni - Handler pokiwał głową.<br>- Co ty pierdolisz?! Zrozum, rozmawiasz z upiorem. Ja już nie gram w wasze gierki.<br>- Ojczyzna to nie gierka.<br>- Ja nie mam ojczyzny.<br>Handler zahamował.<br>- Pomyliłem się. Wysiadaj.<br>Martwy poeta spojrzał zdziwiony, ale otworzył drzwi.<br>Stał potem patrząc na błękitny dym spalin odjeżdżającego bojownika. Wzruszył ramionami i ruszył w kierunku miasta. Nad linią drzew zobaczył kołującego wolno jastrzębia. Podniósł ręce i rozłożył w skrzydła. Krzyknął wysoko. Zakręcił całym ciałem.<br>Pod blaszanym dachem umierającego na jesień