w 1822 r. Józef Kalasanty Szaniawski, dyrektor w Dyrekcji Wychowania Publicznego Komisji Rządowej chcąc podporządkować sobie Bibliotekę Publiczną wstrzymał opłacanie rachunków za zakupione książki. Po blisko dziesięciu miesiącach na prośbę Lindego namiestnik wyjaśnił, komu podlega biblioteka i zaległości uregulowano.<br> W 1819 r. w wyniku reorganizacji instytucji kościelnych w Królestwie Polskim zaistniała możliwość praktycznego działania dyrektora Biblioteki Publicznej na terenie całego kraju. Tego roku w czasie jednej podróży, trwającej od połowy maja do początków września, Linde wizytował pięćdziesiąt osiem bibliotek, w tym czterdzieści trzy zakonne, trzynaście kolegiackich i dwie parafialne. Nie wszystkie one ulegały likwidacji, dlatego Linde następująco formułował cel swego w