się do dziedzica.<br><br> Ten zatroskał się. Wysyłać człowieka po nocy, gdy nie wolno odrywać od rodziny? Parę kilometrów, ale zawsze. Im wystarczy spotkać choćby za podwórzem i strzelają.<br> - Odwiozę proboszcza sam - rozstrzygnął sprawę Reidern. - Mam przepustkę. Oni mnie mają za swego, nie zaczepią. Powożę nieźle, proszę się nie obawiać.<br><br>Wkrótce zajechał powozem. Koła z trudem brnęły przez kopny śnieg. Po naradzie postanowiono przeprząc konie do sań. "Tylko bez dzwonka" - wołał za odjeżdżającymi ku zabudowaniom Borowki. Reidern okazał jednakże tego wieczoru niezwykłą fantazję. Zajechał siwkami ustrojonymi w janczary. "Raz kozie śmierć!" - zawołał ksiądz i władował się na siedzenie. Borowski otulił mu nogi