jeść kanapki, popijając kawą z termosów. Nad ich głowami płonęła okrągła rura świetlna. Rohanowi miłe było jej białe światło. Znielubił już czerwonawy dzień planety. Ballmin pluł, bo piasek, który podstępnie dostał się do ustnika maski, zgrzytał mu teraz w zębach podczas jedzenia.<br>- To mi przypomina coś... - niespodzianie odezwał się Gralew, zakręcając termos. Jego czarne gęste włosy błyszczały pod świetlówką. - Opowiedziałbym wam. Ale pod warunkiem, że nie weźmiecie tego zbyt serio.<br>- Jeżeli to ci cośkolwiek przypomina, to już bardzo wiele - odparł Rohan z pełnymi ustami. - Mów, co ci to przypomina.<br>- Bezpośrednio nic. Ale słyszałem taką historię... to właściwie rodzaj bajki. O Lyranach