w Poznaniu było obrządku łacińskiego i zastąpiło stolicę biskupią obrządku słowiańskiego, ulokowaną wcześniej w Sandomierzu. Prawie trzydzieści lat później zorganizowano prowincję kościelną o nazwie Polonia, co było efektem konsolidacji ziem. Wielkopolska zarządzana przez Mieszka była już wtedy połączona z Małopolską, a w Tyńcu i Międzyrzeczu działały klasztory benedyktynów, prowadzące szeroko zakrojoną misję cywilizacyjną i religijną. Potwierdzeniem samodzielności państwowej i kościelnej było utworzenie w Gnieźnie na mocy decyzji papieża Sylwestra II arcybiskupstwa świętego Wojciecha, którym miał zarządzać brat męczennika Radzim Gaudenty, wyniesiony do godności metropolity. Metropolia, nadrzędna wobec diecezji, podporządkowała sobie biskupstwa w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu. Książę Bolesław na jej utrzymanie