Typ tekstu: Książka
Autor: Bartosz Grzegorz
Tytuł: Druga twarz tlenu
Rok: 1995
azotu. W tkankach stwierdzono więcej form tego enzymu (izoform) różniących się masą cząsteczkową, lecz nie jest to wynikiem istnienia jeszcze większej liczby genów kodujących syntazę, tylko skutkiem różnej obróbki transkryptu (mRNA) powstającego na bazie co najmniej jednego z jej genów. Syntazy tlenku azotu należą do dwu grup. Jedna obejmuje formy zależne od jonów Ca2 i od białka pośredniczącego w wielu oddziaływaniach jonów wapnia - kalmoduliny (cNOS), druga zaś formy niezależne od jonów Ca2 i od kalmoduliny (iNOS). Formy syntaz z grupy cNOS (których przykładami mogą być enzymy występujące w móżdżku

i w nabłonku) są konstytutywne (stale syntetyzowane), formy zaś z grupy iNOS
azotu. W tkankach stwierdzono więcej form tego enzymu (izoform) różniących się masą cząsteczkową, lecz nie jest to wynikiem istnienia jeszcze większej liczby genów kodujących syntazę, tylko skutkiem różnej obróbki transkryptu (mRNA) powstającego na bazie co najmniej jednego z jej genów. Syntazy tlenku azotu należą do dwu grup. Jedna obejmuje formy zależne od jonów Ca2 i od białka pośredniczącego w wielu oddziaływaniach jonów wapnia - kalmoduliny (cNOS), druga zaś formy niezależne od jonów Ca2 i od kalmoduliny (iNOS). Formy syntaz z grupy cNOS (których przykładami mogą być enzymy występujące w móżdżku<br>&lt;gap&gt;<br>i w nabłonku) są konstytutywne (stale syntetyzowane), formy zaś z grupy iNOS
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego