w zęby wsadzić. <br>Trubadur milczał, ale minę miał hardą.<br>- Gdy rozeszło się, że zacząłem z tobą przestawać - ciągnął wiedźmin - niektórzy rozsądni ludzie dziwili się tej znajomości. Zdumiewało ich, że pozwalam ci podróżować ze mną. Doradzali mi, bym cię gdzieś na pustkowiu ograbił, udusił, wrzucił do wykrotu i przysypał ściółką. Zaiste, żałuję, że nie posłuchałem.<br>- Czy to był aż taki sekret, kim jesteś i co zamierzasz? - uniósł się nagle Jaskier. - Czy przed wszystkimi mamy się kryć i udawać? Te krasnoludy... To tak jakby nasza kompania... <br>- Ja nie mam kompanii - warknął. - Nie mam. I nie chcę mieć. Nie jest mi potrzebna. Rozumiesz? <br>- Pewnie