niesprawiedliwe konsekwencje naszych zaniedbań i bezradności w kontaktach z innymi dorosłymi. Dla wielu z nas - dorosłych, wspomnienie ojca lub matki oczekujących od domu wyłącznie świętego spokoju, chroniących się przed dziećmi za zamkniętymi drzwiami swoich pokoi, jest koszmarem. Każda podejmowana wtedy przez dziecko próba kontaktu z takimi rodzicami odbierana była jako zamach na ich spokój i wywoływała gwałtowny krzyk, którego echo pozostało w uszach na całe życie.<br>Wielu rodziców krzyczy na i do swych dzieci, by dać w ten sposób ujście emocjom nie wyładowanym poza domem. W stosunku do istot słabszych łatwo i bez obawy odwetu pozwalamy sobie na agresję, której nie