przerywany wybuchami społecznych niepokojów wśród mas ludności miejskiej, coraz bardziej niezadowolonej z warunków materialnych, a zwłaszcza wśród politycznie bardziej niesfornych narodów nierosyjskich. Drugą możliwością jest ponowny zastój, z chwilą gdy zamęt wreszcie ustanie, a centralistyczne tradycje rosyjskiej przeszłości znowu wezmą górę. W pewnym momencie mogłoby to doprowadzić do trzeciej ewentualności, zamachu stanu dokonanego przez wojsko i KGB (może nawet w połączeniu z przedwczesną śmiercią Gorbaczowa), a usprawiedliwionego przed opinią publiczną emocjonalnymi apelami do wielkorosyjskiego nacjonalizmu. Czwarta możliwość - w tym stadium znacznie odleglejsza - to ostateczne przekształcenie przewlekłego kryzysu w całkowite i .jednoznaczne obalenie reżymu komunistycznego, co przyśpieszyłoby realizację owego zmyślonego scenariusza, nakreślonego na