zebrała wiele obietnic, że "może kiedyś", to jednak ciągle - a od czasu zebrania podpisów minęło już wiele miesięcy - bar trzymał się mocno. Helena nie lubiła porażek. Dlatego też wezwała Sanepid, załatwiła odkaraluszenie baru oraz całej kamienicy i, uznając to za swój sukces, więcej sprawą robaków nie zamierzała się zajmować. Nie zamierzała również zajmować się robakami jako takimi, choć w jakiś czas po odkaraluszeniu znów wszędzie ich było pełno. Pozostając w zgodzie ze swoim postanowieniem, nie przyjmowała ich istnienia do wiadomości. Temat robaków został dla niej definitywnie zamknięty. Nie tylko ich nie dostrzegała, ale nawet nie pamiętała, że w domu kiedykolwiek były