pod piramidę i modlił się tam żarliwie do boga księżyca, podczas gdy kapłani ubrani we wspaniałe stroje kroczyli korowodem w górę i w dół schodów przy srebrzystych dźwiękach trąb i pieniach świątynnego chóru.<br>Zdawałoby się, że życie popłynie mu w spokojnym dosycie. Doczekał się przecież bardzo podeszłego wieku i niemałej zamożności. A jednak któregoś dnia postanowił zamknąć podwoje domu, wyrzec się wygód, opuścić rodzinne miasto na zawsze i wybrać się na nową tułaczkę do odległego miasteczka, które nazywało się Charan i leżało w dorzeczu górnego Eufratu, nad jego dopływem Nahr Balih.<br>Pierwszymi podróżnikami i pośrednikami w handlu stali się w dawnych