ma w nich sporu ideowego i doktrynalnego. Tak np. 75. Scortum J.M. Księdza Biskupa opowiada, jak to "dzieweczkę młodą księdzu przywiedziono". Dowcipu tu nie ma, jest tylko oburzenie, że "to wszytko w księżej dochody sprawiły, / Że się sirotki do nich ponęciły". We fraszce 53. O mnichu "Ziemianie mnicha w zamtuzie zastali / I wnet go swymi chłopięty poszczwali". Sytuacja stwarza okazję do dowcipu, ale autor zaprzepaszcza dowcip w rozbrajająco naiwnej refleksji moralizatorskiej: "Wprawdzie wżdy mnicha było o co winić, / Lecz też tam ślachta nie miała co czynić".<br>Prawdopodobnie do pokolenia Kochanowskiego należał także Malcher Pudłowski (zm. ok. 1588), autor wierszy łacińskich