i anachronizmu okaże się Słowackiemu!). Szekspir dawał przykład osadzenia tematu historycznego nie w starożytnej Grecji, lecz w dziejach narodowych. Było to bardzo ważne dla romantyków.<br>To nowe pojęcie prawdy w sztuce Schlegel jaśniej jeszcze sprecyzował w uwagach na temat kostiumu. Stawiane wcześniej zarzuty, że Szekspir nie dba o jego prawdę, zaniedbując historyczne realia, uważał za nieistotne; autor Makbeta trafnie ujmował bowiem "istotny kostium, mianowicie ducha czasów i narodów", a tę prawdę ma głosić sztuka. (Romantyczna to wersja pojmowania "kolorytu lokalnego": wierność nie szczegółom, lecz duchowi czasu). Stąd pojawia się u Schlegla eksponowanie walorów kostiumu symbolicznego: bo wyidealizowany, przez to niezmienny (jak