Po czwarte wreszcie: powoli rozwija się dialog polsko-żydowski, w którym uprzedzenia ustępują miejsca życzliwości, a stereotypy faktom. Sam rabin Sherwin jest zaangażowany w ten dialog, lecz pojmuje go i prowadzi nieco inaczej niż wielu jego rodaków. Przede wszystkim ubolewa on nad faktem, że dialog koncentrując się na sprawach społecznych zaniedbuje kwestie teologiczne. Jego zdaniem w dużej mierze wynika to z nie najlepszej kondycji żydowskiej teologii. <q>"Społeczności żydowskiej daleko do zgody w kwestii, czy teologia żydowska rzeczywiście istnieje. Mamy sporo żydowskich uczonych i historyków judaizmu, lecz tylko garstkę wszechstronnie wykształconych teologów żydowskich"</>. Jeszcze w latach 60. Abraham J. Heschel zauważył, że