Schytta (Baranowski, 1977) w strefie akumulacyjnej Vestfonna (Ziemia Północno-Wschodnia, Svalbard) wskazują, że na głębokości 3 m temperatura wzrasta z tego powodu o prawie 7C w czasie około miesiąca. Stała roczna temperatura bliska 0C występuje tu poniżej 12 m.<br> W obszarach, w których występuje dostatek wód roztopowych zimowe wychłodzenie zupełnie zanika do końca sezonu letniego i górne warstwy śniegu i firnu osiągają temperaturę bliską punktowi topnienia. W rejonach, gdzie akumulacja jest stosunkowo duża okrycie tej strefy śnieżną &#132;kołdrą&#148; skutecznie osłabia zimowe wychłodzenie (przewodnictwo cieplne śniegu jest znacznie mniejsze niż lodu i zależy od jego gęstości por. rozdz. 3.5