Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Przekrój
Nr: 2926
Miejsce wydania: Kraków
Rok: 2001
Tytuł: Przekrój
Nr: 2926
Miejsce wydania: Kraków
Rok: 2001
ileż przyjemniej, jak wspomina, było jej w rodzinnym Koszalinie iść do autobusu na świeżym powietrzu, mijając drzewa, płoty i domy.
- Gdy tu przyjechałam, po miesiącu wpadłam w depresję - opowiada. - Wychodziłam z domu na zajęcia i zagłębiałam się w ciemne korytarze metra, by dojechać na miejsce. Gdy wieczorem wychodziłam z uniwerku, zapadał zmrok, a ja znów zjeżdżałam w ciemne korytarze metra, szłam labiryntami i przesiadałam się, by wyjść w ciemne ulice i dojść do domu.
Hania widać zapomniała, jak to jest, kiedy u nas czeka się 20 czy 30 minut na autobus lub na kolejkę. Tam czeka się minutę albo dwie, na
- Gdy tu przyjechałam, po miesiącu wpadłam w depresję - opowiada. - Wychodziłam z domu na zajęcia i zagłębiałam się w ciemne korytarze metra, by dojechać na miejsce. Gdy wieczorem wychodziłam z uniwerku, zapadał zmrok, a ja znów zjeżdżałam w ciemne korytarze metra, szłam labiryntami i przesiadałam się, by wyjść w ciemne ulice i dojść do domu.
Hania widać zapomniała, jak to jest, kiedy u nas czeka się 20 czy 30 minut na autobus lub na kolejkę. Tam czeka się minutę albo dwie, na
ileż przyjemniej, jak wspomina, było jej w rodzinnym Koszalinie iść do autobusu na świeżym powietrzu, mijając drzewa, płoty i domy.<br>- <q>Gdy tu przyjechałam, po miesiącu wpadłam w depresję</> - opowiada. - <q>Wychodziłam z domu na zajęcia i zagłębiałam się w ciemne korytarze metra, by dojechać na miejsce. Gdy wieczorem wychodziłam z uniwerku, zapadał zmrok, a ja znów zjeżdżałam w ciemne korytarze metra, szłam labiryntami i przesiadałam się, by wyjść w ciemne ulice i dojść do domu.</><br>Hania widać zapomniała, jak to jest, kiedy u nas czeka się 20 czy 30 minut na autobus lub na kolejkę. Tam czeka się minutę albo dwie, na
