w moim wieku.<br><br>Opowieści o Warszawie przekraczały pojemność mojej wyobraźni. Myślałem o niej kategoriami torów kolejowyeh i parowozów. Nie mogło pomieścić mi się w głowie, że ulicami tego dziwnego miasta jeżdżą wagony zaprzężone w konie. Zasypywałem rodziców pytaniami, indagowałem pannę Kazimierę i Gawriłę, czy to prawda, że w Wazszawie światło zapala się za pociągnięciem łańcuszka, że są pięciopiętrowe domy i że wystarczy odkręcić kran, aby lała się woda.<br><br>Wieczorem ojciec z Piotrowskim i z Jurczenką wyjechali do Moskwy załatwić jakieś pilne sprawy związane z przeniesieniem.<br><br>Ojciec wyjeżdżał dotąd tylko do Pskowa, toteż podróż jego do Moskwy wydawała mi się czymś niezwykłym. Ale