zestawieniu z sytuacją innych porównywalnych grup społecznych. Krytyka tej koncepcji patologii społecznej sprowadza się, najogólniej rzecz ujmując, do niewielkiej jej testowalności. Zwłaszcza jeśli dotyczy ona nie tylko zachowań jednostkowych, ale i grupowych. Istotnie, trudno odwołując się do tej teorii odpowiedzieć na pytanie: co w syndromie deprywacji było czynnikiem sprawczym, pierwotnym, zapoczątkowującym negatywne zachowanie i procesu - co zaś było ich skutkiem? Przeciwstawienie skutków i przyczyn jest jednak zawsze, szczególnie w analizie procesów społecznych, niezwykle trudne. Dezorganizacja społeczna charakteryzuje się wielostopniową interakcją: złożonością przyczyn i wtórnego oddziaływania skutków zjawiska. A na to właśnie wskazują badania zjawisk dezorganizacji społecznej, o których będzie mowa.<br><br>Współczesne