zagranicznej.<br>Minister Gruszecki zdecydowanie postulował oddzielenie strategii prywatyzacji, leżącej w domenie rządu, od czynności prywatyzacyjnych, które powinny być skomercjalizowane i wykonywane przez specjalne agencje. Zakładał zmianę ustaw o przedsiębiorstwach państwowych oraz o samorządzie załogi przedsiębiorstwa państwowego, tak aby możliwy był rozdział funkcji władczych i regulacyjnych oraz funkcji właścicielskich państwa.<br>Z zapowiedzi tych niewiele zostało zrealizowane. Pierwsza połowa 1992r. to w rzeczywistości okres nieznacznego zahamowania dynamiki prywatyzacji kapitałowej (prywatyzacja bezpośrednia odbywała się z dużą intensywnością). Minister Gruszecki tłumaczył ten regres zastanym w ministerstwie bałaganem i potrzebą "wyczyszczenia pola". Twierdził, że procedury prywatyzacyjne były niedopracowane, że podział odpowiedzialności za procesy przekształceń własnościowych wewnątrz