w jego poblaskach, cieniach wczesnej nocy, przy lampie...<br>- Kopci - odsunął szkło Pażych. - Posiedźmy <br>lepiej tak.<br>- Jasne - skwapliwie przytaknął Paweł. - Po <br>co nam światło.<br>Od tamtej nocy zaczęli mówić "my" i lubować <br>się czasownikami, których wolno im było używać <br>w liczbie mnogiej.<br>- Przedtem - powiedział Paweł - byłem <br>sam. Wielu nas było - dodał zaraz wbrew pozornej logice. - W najmniejszym <br>zakładzie setka chłopaków. Koszary dla przymusowych <br>ochotników. Gwizdki i dzwonki. Numerki w szatni i na ręcznikach. <br>Jednakowe swetry, spodnie i prezenty pod choinkę. Cisza nocna <br>od ósmej trzydzieści. I wyzwalająca najgorsze chęci <br>świadomość, że nikt cię nie chce. Najczarniejsze <br>ze wszystkich dni niedziele, kiedy się