się niechybnie od Boya. "Słówka" Boya znałem właściwie do dzieciństwa - z cytatów, przewijających się nieustannie w codziennych, rodzinnych rozmowach. Kiedy wreszcie przeczytałem "Słówka", stały się dla mnie rewelacją. I chyba są słupem milowym w historii naszej literatury żartobliwej, a ściśle - niepoważnej poezji. Przed Boyem mieliśmy w niej do czynienia z żartem, ubranym w rym. Natomiast z rymem, jako żartem samym w sobie i punktem wyjścia dla żartu i dowcipu mamy do czynienia po raz pierwszy u Boya. Ten jego rym "żartotwórczy" zapadł mi głęboko w coś tam takiego, w co takie rzeczy spadają i, kiedy zacząłem uprawiać piosenkę na dobre, czyli