opowiastki lub rokokowe wierszyki. Podstawowa wartość i znaczenie „zabawek wierszem" leży w ich poetyce, w ich konwersacyjno-narracyjnym charakterze. Język wiersza oświeceniowego, obciążony jeszcze silnie retorycznością, tu zbliża się w swobodzie i lekkości tonu do stylu rozmowy salonowej. Łączy cechy, które spotykamy w najlepszych bajkach Krasickiego i Trembeckiego, z żartobliwą lirycznością słownictwa, tworząc miniaturowe opowiastki i przypowiastki zakończone zwykle dowcipną pointą. J. Lipiński pisze np. rymowaną humoreskę przedstawiającą reduty bogów Olimpu, J. M. Fredro ubiera w kostium Kupidyna „przygody swego serca", I. Czartoryska snuje epicką opowiastkę o skrzydlatych amorkach pojawiających się na tle Świątyni Sybilli. W salonowy świat ludyzmu