łuski połączyły ich szeregi w elastyczny, lecz zwarty pancerz płytkowy. Ryby te, zwane paleoniskami (ryc. 9.17), zapoczątkowały tendencję do doskonalenia aktywnego pelagicznego trybu życia. Znaleziska pełnych szkieletów (np. Cheirolepis) dokumentują umięśnienie podstawy płetwy piersiowej i płetwę ogonową z kręgosłupem wchodzącym w górny płat - dziedzictwo po akantodowych przodkach. Nieomal symetryczny zarys tej płetwy, jej wycięcie i przesunięcie ku tyłowi pojedynczej płetwy grzbietowej wskazuje jednak na znacznie większą doskonałość pływania niż u którejkolwiek ze współczesnych im grup ryb (dopiero w późnym dewonie trzonopłetwa ryba Eusthenopteron osiągnie podobne właściwości hydrodynamiczne). W trakcie młodszego paleozoiku i triasu paleoniski podległy niezwykłemu zróżnicowaniu, dając wszystkie podstawowe