brzozom na polanie, kłócą się ołowiani żołnierze, nawet krople deszczu na szybie wyśpiewują swoje zwierzenia. Tyle teatru wszędzie!<br>Może świat jest rzeczywiście teatrem, nie wiem, ale z pewnością teatr jest światem - zarówno z lewej, jak z prawej, i ze wszystkich stron mojego wczesnego myślenia.<br>Zielony księżyc nie spłonął w skwierczeniu żarzącej się wełny.<br>Bo przecież trwa. Ciągle trwa.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;KRAINA ODDALENIA&lt;/&gt;<br><br>Kraina oddalenia jest w końskich oczach. Nawet ich rzęsy nie mogą<br>przesłonić tej bolesnej tęsknoty. Tak, jakby konie wiedziały, że tylko galop zdoła je wyzwolić. Jakby ciągle marzyły o dniu, kiedy sforsują bariery, zrzucą z siebie uprzęże i siodła, pobiegną w las