się wyraźne różnice klasowe. Abraham jest właścicielem niewolników i bogaczem; od reszty klanu dzieli go przepaść, którą usiłował zalegalizować, nadając sobie i żonie imiona książęce.<br>Widzimy też, że Hebrajczycy krok za krokiem przechodzą z koczownictwa w osiadłe życie rolników. Abraham jest typowym szejkiem beduińskim, żyjącym w warunkach bukolicznej prostoty. Osobiście zarzyna cielę, by ugościć trzech tajemniczych podróżnych, a jako napój podaje im mleko. Izaak z kolei nabywa pole, ima się z powodzeniem rolnictwa i pije nie mleko, lecz wino. Jakub ze swoimi zaletami i wadami jest już natomiast wytworem osiadłego, prawie miejskiego środowiska.<br>Cały ten proces ewolucyjny, tak wyraźnie zarysowany w