łazienek, 3. była tylko czarno-biała telewizja, 4. nie było klimatyzacji, 5. nie było przekąsek między posiłkami, 6. każdy miał tylko dwie pary dżinsów. <q>"Kiedy opowiedziałem im, jak było naprawdę - wspomina Sherwin - nie uwierzyli mi, bo to, co usłyszeli, nie mieściło się ani w ich doświadczeniach, ani w wyobraźni"</>. Kiedy zaś próbuje swoim rodakom w Ameryce opowiadać o losach Polaków podczas Holocaustu, nie chcą go w ogóle słuchać, gdyż nie przyjmują do wiadomości, by ktokolwiek poza nimi mógł cierpieć podczas wojny. Istnieją dwie różne interpretacje Holocaustu - Polaków i Żydów - i niemal nie mają one ze sobą punktów stycznych. Zdaniem Sherwina ten