nie tylko dźwięki pomp czy innych maszyn, ale nawet trzaśnięcie pokrywą sedesu. Z lubością informowali wtedy komandora Macka: "Centrala, tu sonar. Znowu ktoś ma biegunkę".<br><br>Trafiony, zatopiony<br>Amerykanie przez lata dość dokładnie orientowali się w poczynaniach rosyjskiej floty podwodnej. Znali rejony jej rozmieszczenia na wypadek wojny, co dawało im szansę zatopienia przeciwnika, zanim ten zdąży odpalić rakiety. Śledzenie nie zawsze kończyło się happy endem. Manewrowanie okrętem podwodnym nie jest łatwe, nie zawsze też podsłuchowcy potrafili rozszyfrować zmiany kursu przeciwnika. Wiele razy dochodziło do podwodnych kolizji, ale nigdy nikt o nich oficjalnie nie wspominał. W czerwcu 1970 roku Amerykanie byli pewni, że