nas jak<br>nie pies. Obcych tyle, a nawet nie zawarczy.<br> - Bo nie czuje w nas wrogów - wujenka Jadwinia otwierała już serce: -<br>Piesiu, piesiu. - Spróbowała go pogłaskać. - Popatrzcie, daje się<br>pogłaskać. Musi głodny być.<br> - Kuszał - wtrącił Sasza. - Ja jemu dał tuszonki, nu, on nie chatieł,<br>znaczit niegałodnyj.<br> - O, jak to drży - zatroskała się wujenka Jadwinia. - I czemuż on tak<br>drży?<br> - Musi być wojną wystraszony - powiedział wujek Stefan. - Wszystkie<br>psy teraz wystraszone. Nasz Kruczek nie zdjął się z łańcucha?<br> - I gdzie ta cholera poleciała? - Wujek Władek na wspomnienie Kruczka<br>zatrząsł się ze złości. - Mówiłem, zabrać go do piwnicy.<br> - To trzeba by zabrać konie