o bladej, zarośniętej twarzy parsknął śmiechem.<br> - Interesujesz się malarstwem?<br> - Trochę... Na wiosnę wymalowałem cioci drzwi na olejno. Cud nie robota! - cmoknął z podziwem - I w ogóle lubię artystów.<br> - To ładnie - uśmiechnął się malarz.<br> - Ciekaw jestem, ile pan za taki jeden obraz załapie? - Niewiele... niewiele.<br> - To nie warto się męczyć.<br>Malarz zatrząsł się cały ze śmiechu. - Masz rację. Nie warto się męczyć.<br>Paragon patrzył na akwarelę z miną wielkiego znawcy.<br> - Ładne to - zauważył - ale ja bym co innego namalował. - Na przykład?<br> - Na przykład duchy straszące na baszcie. Twarz malarza spochmurniała.<br> - Duchy? A co ty wiesz o duchach?<br> - Ja? - Paragon drasnął go uważnym