a matki mojego dziecka, która wywołała jakiś skandal. Szczegółów nie mogłem się dowiedzieć. Choć kartę Renaty odwróciłem w mym życiu ostatecznie, to teraz, widząc jej tatusia w uścisku ręki z napiętnowanym przez centralny organ syjonistą i kosmopolitą, którego pociąg miał za chwilę uwieźć w stronę imperializmu i jego pełnych sklepów, zatrząsłem się ze zdumienia. Czyżby ojciec Renaty, przywykły od lat do wiernego wykonywania odgórnych dyrektyw, nagle się zbuntował i demonstracyjnie wkroczył na wyboisty peron stacji Warszawa-Gdańska? Nie mogłem się już cofnąć, choć spotkanie z niedoszłym teściem nie wróżyło niczego dobrego. Wzrok profesora Tubalnego padł na nas, jego usta rozchyliły się