kotłami i bębnami nigdy ani przedtem, ani potem nie słyszałem, choć lud mawiał o nim skromnie, że łąki "gadają". No, a później to już ten banał doroczny pąków, kwiatów, słowików, drozdów, wilg i czapli, wracających z zagranicznych wojaży. Kiedy noce stawały się bezsenne od słowików (a było ich w parku zatrzęsienie), srebrnych budzików, których przecież nie sposób wyłączyć, znękane bezradnymi wzlotami serca, moje ciało nawet we śnie nie mogło znaleźć ulgi. Ciało lubi towarzyszyć sercu, ale w dramatycznej alternatywie, to ono lepiej obywa się bez serca, niż serce bez ciała. Nie wiem, co bym począł tej upalnej wiosny, gdyby nie pojawiła