jakie nadamy słowu "vita", zależy pełny sens tego hasła. Dla sarkastycznego Stendhala słowo "życie" równało się słowu "szczęście". Dla Nietzschego przybierało wygląd gwałtownej, ślepej siły. Raz jest ono u wyznawców zbliżone do sceptycyzmu i hedonizmu, to znowu pali się gorącą wiarą, bucha nienawiścią. W Nietzschem nie ma nic ze sceptyka - zauważa Andrzej Gide. Zrozumieć Nietzschego mogą tylko <q>„mózgi, w których najgłębszą odrazę budzi właśnie sceptycyzm, albo w których sceptycyzm, jako nowa forma wierzenia, popychająca miłość do nienawiści, zachowuje całą gorącość wiary"</>. Być może, że ta odmiana czcicieli życia okazała się najniebezpieczniejszą dla Zachodu. Oni to, łącząc pogardę dla prawdy z