się na kanapie, recytuje mistyczne utwory Towiańskiego i<br>oddaje się z piskiem martyrologii)<br><br>Trylogowicz<br>(wchodzi w cylindrze, z parasolem):<br> Dobry wieczór. Jak zdrowie mamy i tatusia Piekielnego Piotrusia? Tak,<br>taak... Ale `a propos, ja też mam ośle uszy. Od tej niepunktualności. Od<br>tego spóźniania się. Dopust Boży.<br><br>(zdejmuje cylinder i zawadza oślimi uszami o ślubną fotografię państwa<br>domu. Nb. na fotograficznej postaci pana domu również pojawia się w<br>odpowiednich miejscach zarys coraz większych i większych uszu oślich,<br>co wywołuje zrozumiały niepokój)<br><br>Sandomingowski<br>(wychodząc z dalszych apartamentów):<br> Niepunktualność to moja namiętność... Ale co z tego?<br><br>(z hukiem, na zasadzie eksplozji, wyrastające ośle