niespodzianie Cholewkarzowa i z tym odchodzi, ciągnąc Perłę, która w tym momencie zdążyła jeszcze strzyknąć na schodki.<br>- No wie pani, jak tak można, ani kultury, ani nic.<br>Żona Cholewkarza jest już daleko; ta małpa wszystko musi wiedzieć, wszędzie wetknie ten swój nos, myśli, kto wie, czy to nie ona, z zawiści, nie poszła i nie doniosła, bo ciągle tylko: "wy to jesteście bogaci, znów widzę, sąsiadka ma nowe buty, no, no, no, co za kapelusz", i stale tak, i ciągle jest na podwórku, żeby tak można było wyjść z domu i jej nie spotkać, cały dzień sterczy na ulicy, co ją