mogiłą, która była celem jego spaceru (spaceru! - ach ta niejednoznaczność słów, ich podtekstowość w zależności od kontekstu, nawet wtedy, kiedy chce się po prostu sucho stwierdzić), zrozumiał, że nie może sobie wyobrazić tej kobiety, którą zawsze, w każdej chwili mógł wywołać przed oczy.<br> Chciał, aby stało się to, co się zazwyczaj w takiej sytuacji zdarzało - wyobrazić, zobaczyć przed sobą postać tej kobiety (oto jak podporządkowujemy się utartym schematom - chciał zobaczyć tę kobietę, bo jakże często robią to bohaterzy powieściowi).<br> Wysiłki Adama nie zdały się jednak na nic.<br> Nie mógł na zawołanie stworzyć obrazu starej kobiety.<br> Jedyne, co "funkcjonowało", to wiedza o