Bilewicz. &lt;q&gt;- Poważnie mówiąc&lt;/&gt; - zastanawia się, marszcząc czoło w wysiłku myślenia &lt;q&gt;- widocznie coś tam takiego między nimi było, że pewnie musiał ją trzymać krótko. Może była leniwa albo go zdradzała? Tylko kto by zechciał taką chudzinę? Eee, chyba zwyczajnie niedobrani byli, i już...&lt;/&gt;<br>&lt;q&gt;- Pani Halinka to złoty człowiek&lt;/&gt; - wyraża swoją opinię zażywna jejmość ze sklepu, w którym Bilewiczowa najczęściej robiła zakupy, łącznie z alkoholem dla męża. &lt;q&gt;- Znałam ją od lat. Najpierw dzieci chowała i dbała o dom, jak mało która. Potem do roboty poszła, bo on zaczął wszystko przepijać. Później straciła pracę, bo takie czasy nadeszły, że tylko łokciami można się przepychać