Ciągnąca się przez prawie dwieście kilometrów i szeroka na dwa do trzech, licząca prawie ćwierć miliona dusz dolina nad rzeką Pandższir należy w Afganistanie do największych. Z takich dolin, żyjących praktycznie niezależnie od siebie i z rzadka tylko się ze sobą komunikujących, składa się cały Afganistan. Życie w dolinie bywało zbawieniem, ale i przekleństwem. Wspólnota z ziomkami była tak silna, niemal rodzinna, że gwarantowała bezpieczeństwo i pomoc w biedzie. Z drugiej jednak strony kazała traktować sąsiadów z innych dolin jak obcych. Rodziła nieufność i zaściankowość. Cały świat z jego wszystkimi sprawami zamykał się w jednym przepastnym wąwozie. W dolinie jej mieszkańcy