sobą żonę. Po raz pierwszy w życiu widział ją jak gdyby zamyśloną.<br>- To krzyczał doktor Tamten - wyrzekła w końcu. - Cóż znowu? - odpowiedział uspokajająco. Widziałem go, jak szedł sobie spokojnie ulicą.<br>- Wiem, że to on krzyczał - powtórzyła i wówczas Widmar nagle zauważył, że na twarzy jej zjawił się uśmiech. Ten uśmiech zbił go zupełnie z tropu. "Czemu ona się uśmiechnęła?" niepokoił się, gdyż ani rusz nie mógł tego pojąć. W gabinecie jeszcze przez dłuższy czas nie mógł ochłonąć z dziwnego wrażenia. "Uśmiechnęła się, ale czemu?" Wściekły przerzucał kartki, lecz w listach nie znalazł nic, aczkolwiek sam papier listowy śmierdział zdradą i kłamstwem