nachyla się do ucha ANTKA, który przeczy głową, ale coraz słabiej.<br>STASIEK Mesje... my to załatwimy. (ANTEK wyjmuje z kieszeni banknot stufrankowy i daje GOŚCIOWI)<br>GOŚĆ niby coś wykreślając w notesiku, z uśmiechem Wiedziałem, że mam do czynienia z uczciwymi cudzoziemcami. Szczęśliwego pobytu w naszym kraju. (przez szklane drzwi widać zbliżającego się policjanta, GOŚĆ dziwnie prędko wstaje i wychodzi)<br>ANTEK Wrobił mnie w morde jebany szantażysta, franc jego mać zbolała. Przez ciebie!<br>STASIEK Spokój, Antoś... lepiej z tutejszakami draki nie mieć.<br>A glina i tak ze swoimi by trzymał. I po co nam to - na ten początek?<br>ANTEK Nicem nie znalazł