Typ tekstu: Książka
Autor: Nienacki Zbigniew
Tytuł: Księga strachów
Rok wydania: 1987
Rok powstania: 1967
Autor: Nienacki Zbigniew
Tytuł: Księga strachów
Rok wydania: 1987
Rok powstania: 1967
na Polanę.
Rozdział dziesiąty
Mauzoleum Hermanna von Haubitz * na czyją pomoc liczę * czy Klaus powróci? * stary grobowiec " szachownica bez tajemnicy * co zawiera sarkofag?
Czerwone ogromne słońce wisiało nisko nad horyzontem, gdy kamienistą drogą podjechaliśmy w najbliższe sąsiedztwo wzgórza o nazwie Polana. Droga zaprowadziła nas do starego kamieniołomu, ogromnej wyrwy w zboczu. Kiedyś dojeżdżała tutaj wąskotorowa kolejka, która służyła do wywożenia wyłupanych granitowych głazów. Kamieniołom jednak przestano eksploatować już ponad czterdzieści lat temu i tylko słabo widoczne ślady szyn i nasyp znaczyły szlak kolejki.
W czerwonym blasku zachodzącego słońca kamieniołom przedstawiał widok groźny, a zarazem urzekający. Strome, niemal pionowe ściany z granitu
Rozdział dziesiąty
Mauzoleum Hermanna von Haubitz * na czyją pomoc liczę * czy Klaus powróci? * stary grobowiec " szachownica bez tajemnicy * co zawiera sarkofag?
Czerwone ogromne słońce wisiało nisko nad horyzontem, gdy kamienistą drogą podjechaliśmy w najbliższe sąsiedztwo wzgórza o nazwie Polana. Droga zaprowadziła nas do starego kamieniołomu, ogromnej wyrwy w zboczu. Kiedyś dojeżdżała tutaj wąskotorowa kolejka, która służyła do wywożenia wyłupanych granitowych głazów. Kamieniołom jednak przestano eksploatować już ponad czterdzieści lat temu i tylko słabo widoczne ślady szyn i nasyp znaczyły szlak kolejki.
W czerwonym blasku zachodzącego słońca kamieniołom przedstawiał widok groźny, a zarazem urzekający. Strome, niemal pionowe ściany z granitu
na Polanę.<br><tit>Rozdział dziesiąty</><br><intro>Mauzoleum Hermanna von Haubitz * na czyją pomoc liczę * czy Klaus powróci? * stary grobowiec " szachownica bez tajemnicy * co zawiera sarkofag?</><br>Czerwone ogromne słońce wisiało nisko nad horyzontem, gdy kamienistą drogą podjechaliśmy w najbliższe sąsiedztwo wzgórza o nazwie Polana. Droga zaprowadziła nas do starego kamieniołomu, ogromnej wyrwy w zboczu. Kiedyś dojeżdżała tutaj wąskotorowa kolejka, która służyła do wywożenia wyłupanych granitowych głazów. Kamieniołom jednak przestano eksploatować już ponad czterdzieści lat temu i tylko słabo widoczne ślady szyn i nasyp znaczyły szlak kolejki. <br>W czerwonym blasku zachodzącego słońca kamieniołom przedstawiał widok groźny, a zarazem urzekający. Strome, niemal pionowe ściany z granitu
