kanapie. <br>- Ot, widzisz! Ot, masz - zawołała. - Milutkie stworzenie. Ty do niego jak do dziecka - a on, ot, jak odpowiada! Kpi sobie. To ma być dziecko? To stary krętacz, on jezuitę w kozi róg zapędzi. Po ojczulku handlarskie zdolności; tam podobno jakiś wujaszek śledziami handlował, to żydowska maniera. Czego patrzysz jak zbój? Człowieka nie widziałeś? Chciałbyś oczy wydrapać? Ja wiem, że potrafisz! Tydzień <page nr=42> miałeś - już matkę pogryzłeś... Idź precz, nie chcę ciebie widzieć, niegodny! <br>Siadła i wskazywała drzwi Zbysiowi gestem tragicznym jak groźnemu, przebiegłemu wrogowi. Malec otworzył usta, może byłby zapłakał, z przerażenia, gdyby słowa, ton, ruchy babki nie zajmowały go tak