poparcia powagą określonego wyznania. Materialistów dziejowych obraża nasz niechętny stosunek do historyzmu i przeciwstawienie: temporel-éternel. Oni, dla których wszelkie próby odkrycia pierwiastków niezmiennych, stałych, nie ulegających przemianom dziejów są wstrętnym irracjonalizmem i mistycyzmem - takimi epitetami obrzucają całą niemal historię filozofii od Platona po Husserla - dokładają wszelkich starań, aby nas zdemaskować (rozobłoczit') i ukazać na naszym przykładzie beznadziejność położenia myśli zachodniej. Mimo tych ataków, czuję do nich wiele sympatii. Marksizm, wyznaczając sobie rolę grabarza, rolę tę nieźle spełnił. Dzięki jego śmiałej i brutalnej krytyce wiele świętości odsłoniło swoje kulisy, co zresztą nie dotknęło moim zdaniem nielicznych rzeczy naprawdę świętych, a przeciwnie