Wszak plazma, jeśli powstaje, istnieje zaledwie ułamek sekundy, a później, ochłodziwszy się i rozszerzywszy, zamienia się zgodnie z zasadą uwięzienia w zwykłe hadrony. Nie jest więc możliwa bezpośrednia obserwacja plazmy. Możemy jedynie wykryć pośrednie efekty jej krótkotrwałej obecności. Poszukiwanie plazmy polega zatem na konfrontowaniu danych doświadczalnych z modelami teoretycznymi opisującymi zderzenia jądrowe przy założeniu, że plazma powstaje bądź nie. Odrzucony zostaje ten model, który przeczy doświadczeniu. Postępujemy więc zgodnie z popperowską zasadą falsyfikacji, tyle że kryteria zgodności wbrew wyobrażeniom filozofów nauki okazują się w praktyce nieostre. Od lat przeto toczy się spór, czy można już mówić o powstawaniu plazmy w zderzeniach