że uzyskały jakieś nadzwyczajne zdolności przekazywania komórek płciowych pomiędzy zawieszonymi w toni wodnej koloniami, a wbrew narzucającej się interpretacji zjawiska redukcji bitek ich osobniki stały się hermafrodytyczne.<br>Ewolucja struktury kolonii graptolitów i morfologii poszczególnych rurek nie jest wyrazem ewolucji morfologii poszczególnych osobników, lecz ich sposobów zachowania (behawioru). Tym bardziej więc zdumiewa złożoność konstrukcyjna, jaką osiągnęły kolonie niektórych z nich (ryc. 11.13). Oparte na tych samych zasadach konstrukcje budowane przez dzisiejsze owady wyglądają niczym koślawe szopy przy mieszkaniach graptolitów. Kolonie wielu planktonowych graptolitów opatrzone są specjalną wierzchołkową strukturą. Spłaszczona na powierzchni łupku sprawia wrażenie pęcherza (pneumatoforu), ale w istocie był to